min. temp. nacht tevoren: -11,5

Een officiële elfstedentocht is definitief van de baan. Tijdens de persconferentie werd aan de ijsmeester gevraagd of al het werk voor niets geweest was. Het antwoord luidde dat nu de banen waren geveegd men voor de komende dagen massaal het ijs op moest gaan. Misschien bedoelde hij ook wel "wie de tocht wil schaatsen ga je gang", maar dan op eigen risico.

De dagen voor zaterdag waren al enkelen rond geweest, waar men kon kiezen om vanaf Sloten door de Luts te gaan (ijs van 5 cm dikte) of over de Fluessen.

Na de 200 km op de Weissensee voelde ik mij niet meer geroepen om nog eens 200 km te schaatsen en meldde me aan als begeleider van Reinoud, Klaas, Jan Waling, Tom en Meindert. Dat hield in: het brengen naar de Zwette s'ochtends om 7 uur, langs de route voorzien van vooral drinken, enige spandiensten en aan het einde van de rit het ophalen vanaf de Bonkevaart.

Duizenden hebben deze dag de elfstedentocht gereden. Grote drukte vanaf 6 uur op de Boksumerdam. Er was zeker gedurende de eerste 100 km één lang lint van schaatsers (van niet officiële schaatselfstedentochten vroeger herinner ik me dat we praktisch alleen schaatsten).

Onder deze schaatsers natuurlijk velen die bij een officiële tocht waren uitgesloten. Deze rijders zagen dus nu hun kans, kregen alleen geen "fel begeerd kruisje" maar wat stelt dat kruisje voor vergeleken bij de overgehouden herinnering aan deze schitterend schaatsdag.

boven: parrega

onder: schettens met jan waling, reinoud, klaas en herbert.

aldus werd het van harinxmakanaal in harlingen genomen

boven: berlikum

onder: passage finkum